Süleyman Nahifi, (1640-1739).
İstanbul'da doğan Nahifi' nin asıl ismi Süleyman' dır. Nahifi, Vaiz Abdurrahman Şeyh Muhyi' nin oğludur. Nahifi' nin iyi bir medrese tahsili yaptığı, Arapça ve Farsçayı çok iyi bildiği, eserlerinde yer verdiği İslami bilgilerden anlaşılmaktadır. Zamanın büyük şairleri olan Nabi, Naili, Nedim vs. gibi üstatların devrinde yaşadığı için onlardan faydalanmasını çok iyi bilmiş ve önde gelen divan şairleri arasında yer almıştır. Ayrıca, Ünlü hattat Hafız Osman Efendiden hat dersleri alarak, “sülüs”, “nesih” ve “talik” yazı çeşitlerinde üstün başarı ile icazet almıştır. Güzel yazı yazmadaki mahareti sebebiyle Yeniçeri Kalemine getirilmiş, 1688'de elçilik göreviyle İran'a gönderilen Kavukçu Mehmed Paşanın yanında katip olarak bulunmuştur. Nahifi, bu görevi esnasında İran' ın yazar ve şairleriyle dostluk kurarak, eserlerini inceledi. İran dönüşünde önemli devlet işlerinde ve özellikle maliye katipliklerinde çalıştı. Şehid Ali Paşanın emrinde Sadaret Katipliği vazifesinde bulundu. Damad İbrahim Paşa ile birlikte Pasarofça Antlaşmasının imzası için Viyana' da bulundu. 1739 yılında, doksan yaşını aşkın olarak vefat etti. Nahifi' nin şiirlerinde sade bir dil, çok rahat söyleyiş, ince buluş ve hayaller vardır. Divan şiirinin her dalında eser verdi. Hemen her eserinde dini ve tasavvufi konuları işledi.
18 yıl çalışarak Türkçeye çevirdiği Mevlana Celaleddin-i Rumi'nin Mesnevi' si en ünlü eseridir. Manzum Mesnevi Tercümesi 1851'de Mısır'da basıldı.
Eserleri:
Manzum Mesnevi Tercümesi, Divan (Türkçe), adab-ı Tarikat ve Kavaid-i Hakikat, Hilyetu'l-Envar, Miraciyye, Mevlidun-Nebi, Hicretü'n-Nebi, Manzume-i akaid, Faziletü's-Sıyam, Nasihatü'l-Vüzera, Kaside-i Bürde, Banet Suad ve Kaside-i Mudariyye tahmisleri, Kaside-i Lamiyye ve Kaside-i Emaliyye şerhleri.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder