Tekila,Adı Meksika' yla birlikte anılan, efsanelerle sarmalanmış gizemli bir içki olan Tekila, pek çok kişi tarafından beğenilerek içiliyor. Ancak Tekila' nın tarihçesi ve efsanesi hiç bilinmiyor.
Tekila, adını Meksika’nın Jalisco eyaletindeki küçük Tequila kasabasından alır. Tekila, kaynağına özgü bir Meksika ürünüdür. Bu, başka hiçbir ülkenin bu içkiyi üretme hakkına sahip olmadığı anlamına gelir. Tekila agave (ya da maguey) bitkisinin göbeğinden elde edilen sıvının damıtılmasından yapılır. Bu bitki zambaklarla akrabadır. Çoğu kaktüs bitkisi ile aynı yaşam tarzına sahip olmasına rağmen, bir kaktüs türü değildir. Gelişkin bir agave, yapraklarıyla birlikte 1.5-2.5 metre yüksekliğinde olup 2-3.5 metre çapa sahiptir. Ömrü 8-15 yıl arasında değişebilir. Agave familyasında birçok tür bulunur. Meksika'da Tekila üretiminde kullanılmasına izin verilen tek tür, Mavi Agave' dir. (Agave tequilana weber azul). Agave bitkisinin fermantasyona uygun hale gelmesi en az sekiz yıl alır ve hasat için 12 yıla kadar beklenebilir. Bitki olgunlaştıkça içeriğindeki doğal şekerler de zenginleşir. Bu nedenle, Herradura gibi üreticiler sadece 10 ve üstü yaşlardaki bitkileri kullanırlar.
Tekila yapımı için bitkinin göbeği kullanılır. Olgun bir göbek genelde 35 ile 135 kilo arasında bir ağırlığa sahiptir. Her sabah Jimador isimli işçiler hasat için agave ekili tarlalara gelirler. Kendilerine bir sıra seçerler ve en dıştaki yaprakları batmamaları için keserek işlerine başlarlar. Bu engelleyici yapraklar kesildikten sonra, bitki toprağın içinden çıkarılır ve kalan 6 kiloluk yapraklar da kesilerek sadece temiz bir göbeğin kalması sağlanır. Tecrübeli bir Jimador günde bir ton kadar agave göbeği toplayabilir. Bu yorucu iş, senenin her mevsiminde ve yüzyıllardır modernize edilmeden, aynı şekilde yapılır.
Toplanan agave göbekleri ikiye ya da dörde bölünerek, büyük ocaklarda buharlanır. Bu işlemin sonrasında ise, sıkılarak suyu posasından ayrılır ve bitkinin suyu fermantasyon için büyük tanklarda bekletilir. Bazı üreticiler tam olgunlaşmamış ve az sayıda bitki kullanabilmek için, fermantasyonu şeker kamışı veya kahverengi şeker ekleyerek hızlandırırlar. Bu şekilde hazırlanan içki, toptan şekilde ihraç edilebilir ve agave içeriği konusunda Meksika kadar katı kuralları olmayan ülkelerde Tekila olarak şişelenip satışa sunulabilir. Bu Tekila’ya mixto denir ve etiketinde gurmelerin görmek istediği %100 agave ibaresi bulunmaz. Şişelerinde %100 agave ibaresi bulunan tüm Tekila’ ların, Meksika’ da şişelenme zorunluluğu vardır ve etiketlerinde "Hecho en Mexico" (Meksika’da üretilmiştir) damgasını taşırlar. Damıtma işleminden sonra bütün Tekila’ lar renksizdir. Tekila’ nın rengi sonradan, ahşap fıçılarda bekletildikleri ya da -sadece mixtolarda- karamel veya ahşap esansı içerdikleri için oluşur.
Tekila yapımı için bitkinin göbeği kullanılır. Olgun bir göbek genelde 35 ile 135 kilo arasında bir ağırlığa sahiptir. Her sabah Jimador isimli işçiler hasat için agave ekili tarlalara gelirler. Kendilerine bir sıra seçerler ve en dıştaki yaprakları batmamaları için keserek işlerine başlarlar. Bu engelleyici yapraklar kesildikten sonra, bitki toprağın içinden çıkarılır ve kalan 6 kiloluk yapraklar da kesilerek sadece temiz bir göbeğin kalması sağlanır. Tecrübeli bir Jimador günde bir ton kadar agave göbeği toplayabilir. Bu yorucu iş, senenin her mevsiminde ve yüzyıllardır modernize edilmeden, aynı şekilde yapılır. Toplanan agave göbekleri ikiye ya da dörde bölünerek, büyük ocaklarda buharlanır. Bu işlemin sonrasında ise, sıkılarak suyu posasından ayrılır ve bitkinin suyu fermantasyon için büyük tanklarda bekletilir. Bazı üreticiler tam olgunlaşmamış ve az sayıda bitki kullanabilmek için, fermantasyonu şeker kamışı veya kahverengi şeker ekleyerek hızlandırırlar. Bu şekilde hazırlanan içki, toptan şekilde ihraç edilebilir ve agave içeriği konusunda Meksika kadar katı kuralları olmayan ülkelerde Tekila olarak şişelenip satışa sunulabilir. Bu Tekila’ya mixto denir ve etiketinde gurmelerin görmek istediği %100 agave ibaresi bulunmaz. Şişelerinde %100 agave ibaresi bulunan tüm Tekila’ ların, Meksika’ da şişelenme zorunluluğu vardır ve etiketlerinde "Hecho en Mexico" (Meksika’da üretilmiştir) damgasını taşırlar. Damıtma işleminden sonra bütün Tekila’ lar renksizdir. Tekila’ nın rengi sonradan, ahşap fıçılarda bekletildikleri ya da -sadece mixtolarda- karamel veya ahşap esansı içerdikleri için oluşur.
Reposado ve añejo Tekila’ları ahşap fıçılarda saklanır. Bu fıçılar genellikle Amerikalı damıtıcılardan satın alınır. (Burbon fıçıları en çok tercih edilen cinstir. Fakat bazı üreticiler şeri, viski veya konyak fıçılarını, hatta keskin tatlar elde etmek için yeni meşe fıçıları bile kullanırlar.) Bekletilen Tekila, genellikle aynı ya da benzer yaştaki başka fıçıdakilerle tat ve aromada tutarlılık elde etmek amacıyla harmanlanır.
Tekila, uzun ve dar şat bardağı ile içilir. Bu bardağa caballito, küçük at, tequilito adları verilir. Tekila’ nızdan, kaliteli bir şarabın tadına bakar gibi küçük bir yudum alın, limonu ve tuzu bir kenara bırakın. (Eğer gerçek anlamda tadına varmak istiyorsanız sek içmelisiniz.) Böylelikle içinde gizli kalmış bütün değişik tatları hissedebilirsiniz. Bazıları Tekila’ yı soğuk içmeyi tercih eder. Fakat eğer tüm tatları hissetmek istiyorsanız mutlaka oda sıcaklığında içmelisiniz. Tekila içmenin doğru sırası, Tuz-Tekila-Limon' dur, Yala, Yudumla, Isır...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder