1914-1991 yılları arasında yaşamış, "Hançerli hanım", "Deli dumrul", "Ölümsüz Mimar" gibi yapıtlarıyla tanınmış bestecimiz...

Prof. Dr. Bülent Tarcan (d.1914-ö.1991) 

"Türk Beşleri”nden sonra, bestecilik alanında dalgalar halinde gelen yeni kuşakların sürdürdüğü gelişimde Bülent Tarcan’ın önemli bir rolü vardır. O, “Beşler” ile sonraki kuşaklara uzanan bir köprü işlevini bilinçle yerine getiren gerçek bir Türk aydınıdır. Verimini bir “beyin cerrahı” olarak hem tıp alanında, hem bestecilikte gerçekleştirmiştir. Askeri hekim olan babasının görevle­ri nedeniyle, çocukluğu Türkiye'nin değişik kentlerinde geçen Bülent Tarcan dokuz yaşında müziğe ilgi duya­rak, Urfa'da amatör bir öğretmenle keman çalışmaya başladı. 1931'de İs­tanbul Tıp Fakültesi'ne girdi. Bu arada Kari Berger'in keman öğrencisi ol­du. 1932'de İstanbul Belediye Konservatuvarı'na girerek, Cemal Reşid Rey ve Seyfeddin Asal ile çalışmalara baş­ladı.

  

Bülent Tarcan ilk beste denemelerine henüz ortaokul yıllarında başladı. Konservatuvardaki öğrencilik yılarında yaptığı ilk çalışmaları, sonradan başka yapıtlarına temel oluşturduğun­dan, yapıt listesine katmadı. Sözgeli­mi, ilk yazdığı piyano konçertosu ya da keman sonatı o günlerde seslendirildiği halde, sonradan Bülent Tarcan tarafından yapıt listesinin dışında bı­rakıldı.1934'te Ahmet Adnan Saygun ile ta­nışan besteci onun görüşlerinden ve sanat anlayışından geniş ölçüde ya­rarlandı. 1939'da İstanbul Üniversitesi Tıp Fa­kültesi Anatomi Enstitüsü'ne asistan, 1944'te başasistan oldu. 1948'de ay­nı dalda doçent olan Bülent Tarcan, 1950-1951 yıllarında London Hospital'a giderek cerrahi konusunda uzmanlaştı. 1960 yılında profesör olmuştur. Ancak tıp bilimindeki kariyerini, müzik çalışmalarıyla birlikte sürdürmüştür. Bu dönemde besteciliğin yanı sıra, 1939’dan 1953 yılına dek Kadıköy Halkevi’nde orkestra şefliği yapmış, kemancı ve viyolacı olarak İstanbul’da Konservatuar Orkestrası ile, Radyo Senfoni Orkestrası’nda görev almıştır.Ancak piyano süiti ile girdiği bir banka yarışmasında birincilik ka­zanması, ona her iki dalı da birlikte yürütme yolunu açtı. Kadıköy Halkevi'nde 1943-1945 yıl­ları arasında orkestra yöneten Bülent Tarcan, 1960'ta tıp dalında profesör oldu, 1984'te de emekliye ayrıldı. 

Bülent Tarcan’ın başlıca eserleri şunlardır;

“Sakarya”, soprano, koro ve orkestra için kantat, 1983.  

“Ölümsüz Mimar Sinan”, bariton solo, anlatıcı ve orkestra, 1986  , 

“Hançerli Hanım”, bale için, 1965.   

“Deli Dumrul”, bale için, 1977.  

“Sirto”, keman ve piyano için, 1980.  

“Parafraz”, piyano için, 1986.  

“Demirkapı Marşı”, koro için, 1941.  

“On Türk Parçası”, piyano için, 1966. 

“Bale Suiti”, (1. suit), 1954.