Takaddüm, (Osmanlıca).
(Kıdem. den) Önde bulunma. İleri geçme. Zaman veya mevki bakımından ileride olma.
Ön gelme, ön alma, ileride bulunma, ileri gitme; öncelik, hakk-ı takaddüm önde bulunma hakkı, takaddüm etmek önce olmak, önce gelmek, önce davranmak.