
Latince, Urtica dioica,
Isırgangillerden, her tarafı sert tüylerle kaplı, kaşındırıcı bir ot.
Isırgan otuna halk dilinde verilen isimler;
Ağdalak,
Cımcar, Cıncar, Cılagan, Cızgan, Cincar,
Çinçar (Artvin Şavşat yöresi)
Dadırkalak, Dala diken, Dalagan,
Dalayan diken, Dalgan,
Dalıgan, Dancak otu,
Erinç,
Gezgez, Geznik (Doğu Anadolu),
Gıcıkdan,
Gidişgen-Gidişken otu (Uşak yöresinde),
Isırgı,
Sırgan otu,
Yığınç.

Isırgan otuna çıplak elle temas edildiğinde deride kaşıntı ve alerji yapar. Bunu nedeni yaprakları üzerinde bulunan tüylerdendir. Bu tüyler deri ile temas ettiği zaman baş kısmı kısmı kırılır. İçinde bulunan formik asit (karınca asiti) deride kaşıntı ve kızarıklık yapar. Sanki bitki tarafından ısırılmış, dalanmış gibi acı verir ve ısırgan denir.
Bitkinin fındık şeklindeki meyveleri, kökü, yaprakları, tohumu, gövdesi hepsi ayrı ayrı kullanılır. Sebze olarak yemeği de yapılır. Kökü kaynatılarak suyu ile saçlar yıkanır ise saç dökülmesine ve kepek için etkilidir. Bitkinin kökünde tanen ve lignan, tohumunda müsilaj ve protein yapraklarda flavon, C vitamini ve demir vardır.
Isırgan bitkisinin Büyük ısırgan, Acı ısırgan (Urtica dioica) - Küçük ısırgan, Tatlı ısırgan (Urtica urens) - Dağ ısırganı (Urtica gracilenta) - Kara ısırgan (Urtica pilulifera) - Kalp yapraklı ısırgan (Urtica chamaedryoides) gibi türleri vardır.

Hiç yorum yok:
Yorum Gönder