Şehrayin,
Şehr-i ayin,
Işıklandırılmış şehir.
Şenlik.
Farsça Şehr, şehir anlamındadır. Ayin ise tören demektir.
Şehrin donatılmasıyle yapılan umumi eğlence, şenlik, donanma, tören.
Büyük hâkimiyet ve kuvvete ait sürur, sevinç, donanma.
Osmanlıcada kullanılan, Şehrayin tören, merasim, şenlik ayı demektir.
Bir olayı kutlama amacıyle şehrin belli yerlerini ışıklandırarak yapılan şenlik, eğlence, gösteri.
Eski Mısırlılarda döneminden beri yapılan bu merasim törenleri, Babil ve Sümerlerde dini amaçlı yapılmıştır. Eski Anadoluda özellikle Lidya, Frigya ve Hititler döneminde de yapılan gece ışıldaklarla tören düzenleme, tapınakların çevresinde şiirler, şarkılar okuyarak dolanma şeklinde Şehrayin törenleri yapılmış.
Tarihte bu tür merasimler, Atina’da, Roma’da büyük savaşların yıldönümlerinde tanrılar adına düzenlenirdi. Hintliler, Çinliler ve İranlılar dini törenlerde geceleri ateşler yakar, şehrin belli yerlerini aydınlatır, dini şarkılar söyleyerek şehrayin düzenlemişler. İslam ülkeleri de bu geleneği benimsemiştir. Şehrayin dini ve siyasi amaçla yapılmıştır. Dini amaçla olan ilk şehrayin Hz. Muhammed zamanında, onun Mekke’den Medine’ye göç ettiği sırada Medine halkı tarafından düzenlenmiştir.
Şehrayin, milli ve dini bayramlarda, büyük başarıların, zaferlerin yıldönümlerinde kutlama maksadıyla düzenlenir. Işıklarla süslenmiş caddelerde fener alaylarının düzenlenir. Denizde savaş gemilerini ışıklandırarak eğlenceler, merasimler düzenlenir. Bütün dünyada özellikle milli amaçlı belli yıldönümlerinde ve bayramlarda şehrayin, tören, ve merasimler yapılmaktadır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder