Güzeli en üstün, en yüce değer sayan kişi ...

Estet,  

Fr. esthète, İng. aesthete. 

Güzel duyu,  

Bedii, (Osmanlıca) 

Bediiyat. 

Bedi' ve güzel olan.  

Güzeli en üstün, en yüce değer sayan kişi.  

Ebedi ve güzel olan.  

İlahi ve güzel eserlere müteallik bulunan.   

Sanatsal ürünler arasında güzeli en üstün, en yüce değer sayan kişi. Güzelden anlayıp güzel şeyleri iş edinen kimseler için kullanılan bir kelimedir.   

Estetik, Aisthetiké (épisteme) - duyum bilimi, öğretisidir. 

Estetik kelimesinden estet kelimesi türetilmiştir. Esasen estetik sözcüğü, duyum, duygu, algılamak, duyular anlamına gelen Yunanca aisthesis kelimesinden türetilmiştir. Sonuç olarak estetik güzellik duygusu ile ilgili olan, sanatsal güzellikleri barındıran anlamındadır. Güzelliği ve güzelliğin insan ruhundaki etkilerini konu olarak alan felsefe koludur. Sanatsal yaratımın genel yasalarıyla sanatta ve hayatta güzelliğin kuramsal bilimi, güzel duyu ile ilgili, uygun olan demektir.   Ayrıca kusurlu bir organı düzeltmek veya güzelleştirmek amacıyla uygulanan yöntemlere de estetik denilmektedir. Estetik yalnız sanattaki güzeli, dolayısıyla yalnız sanat felsefesini değil doğadaki güzeli de kapsar. Aynı şekilde güzel nesneyi, güzelin öznel ve ruhsal yaşanışın ve yaratılışını da içine alır. Estetik kavramı güzel olanı aramak, duyumsamaktır.