Translate

11 Mart 2010 Perşembe

Tavuk ırkları...

Nemse, Beç, Leghorn-Legorn, Arden, Dorking, Fizan, Denizli, Hacıkadın-Gerze, Minorka, Orpington,

Bugün dünyada renk, şekil, büyüklük, verim yönü ve diğer bazı özellikler bakımından farklılaşmış 200′ ün üzerinde tavuk ırkı vardır. Tavuk ırkları Standart saf ırklar ve Hibritler şeklinde iki ana grupta incelenirler.

Tavuk ırklarının sınıflandırılmasında coğrafik yörelere veya elde edildikleri bölgelere göre olanıdır.
 
Bu şekilde ırklar 4 ana grupta incelenirler;
  • Amerikan ırkları
  • Asya ırkları
  • İngiliz ırkları
  • Akdeniz ırkları
 Verim yönlerine göre tavuklar 4 grupta ele alınabilir.

  • Yumurta ırkları
  • Et ırkları
  • Et-Yumurta veya Yumurta-Et kombine ırkları
  • Süs ırkları
Buna göre ırklar;
  • Ağır ırklar-sya ve İngiliz ırkları,
  • Orta ağır ırklar-Amerikan ırkları
  • Hafif ırklar-Akdeniz ırkları
Standart Saf Tavuk Irkları;
Ekonomik tavuk yetiştiriciliğinin ilk yıllarında materyal olmuş; tavuk ıslahında da bu ırkların amaçlanmıştır.  Zamanla ırklar arasında yapılan melezlemeler, verim artışında etken olmuş, sonra ise bu ırklardan geliştirilen hatlar arası melezleme ile elde edilen hibritler üretimde kullanılmışlardır. Burada standart saf ırklar kapsamında yetiştiricilikteki önemleri, ıslah programlarında kullanılmaları, cinsiyet ayrımı ve deri rengi gibi bazı ekonomik özellikleri ön plana çıkan ırklar hakkında bilgi verilmiştir.

Plymouth Rock, Amerikan ırkı olup çubuklu Dominique ırkı horozlarla Siyah Cochin ırkının melezlenmesiyle elde edilmiştir. 

Wyandotte, Amerika’da, 1877 ile 1887 yılları arasında, melezlemelerle elde edilmiş olan, değişik renklere sahip bir ırktır.  

Rhode island Red,
Amerika’nın Rhode İsland eyaletinde koyu-kırmızı renkli horozları ile tanınmış bir ırktır. Kırmızı Malay Game, Leghorn ve Asya ırkları arasında yapılan melezlemelerle elde edilmiş ve bu melezlerden elde edilen döllerde ilk defa 1880′de Rhode island Red ismi kullanılmıştır.  

New Hampshire,
Rhode İsland Red ırkının kullanılırlığını arttırmak amacıyla yapılan çalışmalarda ABD’nin New Hampshire eyaletinde geliştirilmiştir. 

Brahma,
Brahma’lar Malay ve Cochin ırklarının melezlenmesiyle elde edilmiş olan bir Asya ırkıdır.  

Cochin,
Çin orijinli olan Cochin’ler, 19.yüzyılın sonlarında Amerika’ya götürülmüş ve değişik ülkelere yayılmıştır. Vücutta iri top top kabarık tüyleri ile bir sergi hayvanı olarak önem taşır ve diğer ırklardan ayrılır.  

Langshan,
Langshan Çin’de elde edilmiş, yumurta-et kombine verimli bir Asya ırkıdır. Brahma ve Cochin’lere göre daha aktiftirler ve diğer Asya ırklarına göre daha küçük yapılıdırlar.  

Dorking,
Bir İngiliz et-yumurta ırkıdır. Beyaz, gümüşi ve gri renkli olmak üzere üç varyetesi vardır.  

Orpington,
İngiltere’ de çeşitli ırklar arasındaki melezlemeler sonucunda elde edilmiş bir et ırkıdır. Sarı, siyah, beyaz ve mavi olmak üzere dört varyetesi vardır. Siyah Orpington’ lar siyah Langshan, siyah Minorka ve siyah Plymouth Rock’lar arasındaki melezlemelerden elde edilmiş; sarı ve beyaz varyetelilerin elde edilmesinde Cochin ırkı kullanılmıştır.  

Susex,
Susex, 19. yüzyılın ilk yarısında beş parmak taşımayan Dorking varyetesi olarak geliştirilmiştir. Canlı ağırlıkları Dorking’lerden daha yüksektir. 

Austra,
Australorp’lar, bir İngiliz ırkı olan Orpington’un siyah varyetesinden Avustralya’da geliştirilmiş bir ırktır. Yumurta-et kombine verimlidirler.  

Cornish, 
İngiltere’nin Cornwall eyaletinde geliştirilmiş ağır ve et tipinde bir ırktır. Dövüşken Hint ırkı Indian Game, bunların ebeveyni olarak bilinmektedir.  

Leghorn,
Leghorn yumurta verim yönünde tanınmış olan ve ülkemize de ilk getirilen, en çok bilinen bir yumurtacı Akdeniz ırkıdır.  

Minorca,
Akdeniz’in batı sahillerinde yayılmış ve 200 yıl önce siyah tavuk olarak bilinen bir ırktır. 19. yüzyılın başlarında İspanya ve Portekiz’de İspanya tavuğu olarak tanınmıştır. Buradan İngiltere ve diğer ülkelere götürülmüş ve bir gösteri hayvanı olarak ün kazanmıştır. 

Yerli Irklar;
Ülkemizde değişik özellikleri ile standartlara girmiş iki adet yerli ırk Denizli ve Gerze ırkları bulunmaktadır. 

Denizli Irkı: Denizli ve Muğla illeri çevresinde yetiştirilen yerli bir yumurta-et ırkı olup horozlarının uzun ötüşleri ile tanınmaktadırlar. Denizli ırkının çeşitli tüy rengine sahip olan “Demir kırı, pamuk kırı, Pekmez kefi, şarabi ve siyah olmak üzere beş varyetesi vardır. Bütün varyetelerinde müşterek olan özellikler balta ibikli, beyaz kulakçık, siyah gagalı, koyu gri bacak renginde olmalarıdır. Ayrıca Denizli ırkının en belirgin özelliği gözlerinin etrafında siyah renkli bir halkanın bulunmasıdır ki, buna sürmeli denilmektedir. Derisi, kulakçıkları ve yumurta kabuk renkleri beyazdır.

Gerze (Hacı Kadın) Irkı: Karadeniz bölgesinde Sinop ili çevresinde, özellikle Gerze ilçesinde yetiştirilen yerli bir yumurta-et ırkıdır. Parlak siyah tüylü, uzunca beyaz kulakçıklı ve çatal ibiklidirler. Gaga, incik, ayak deri ve pulları siyah vücut derisi beyazdır.

Ticari Hibritler;
Hibrit üretimiyle ilgili ilk çalışmalar 20. Yüzyılın başlarında, mısır bitkisi üzerinde Shull, Hayes, East ve Jones gibi araştırmacıların konuyu derinliğine incelemesiyle başlamıştır. Heterosis veya melez azmanlığı elde edilen bu döller de hibrit olarak adlandırılır. 

Yumurta Verim Yönünden Geliştirilen Ebeveyn Hatları;
Ticari yumurtacı hibritlerin elde edilmesinde kullanılan yumurta yönlü hatlar kahverengi ve beyaz yumurtacılar olmak üzere iki grupta incelenirler. Kahverengi kabuklu yumurta veren ticari hibritlerin üretimi için özel hatlar geliştirilmiştir. Bu ticari hibritler kahverengi kabuklu yumurta verdikleri gibi kuluçkadan çıkışta tüy rengine bakılarak cinsiyet ayrımı da yapılabilmektedir. Bu amaçla genelde Rhode island Red ve Çubuklu Plymouth Rock ırklarından yararlanılmaktadır. 

Et Üretim Hatları;
Et üretim amacıyla yumurtadan ziyade canlı ağırlık artışına önem verilen belirli hatlar geliştirilmiştir. Bunlar broyler ya da roaster olarak yetiştirildiklerinde hızlı ve ekonomik canlı ağırlık artışı sağlayabilmektedirler.Bütün et hatlarında az ya da çok derecede Cornish kanı bulunmaktadır. 

Mini Irklar; 
Son zamanlarda değişik avantajları nedeniyle üretimde kullanılmak üzere mini tavuk hatları elde edilmiştir. Bu tavuklar çok önceden beri bilinen Bantam tavukları ile karıştırılmamalıdır. Mini Leghorn’lar daha küçük vücutlu olduklarından, gerek kafes gerekse yer sisteminde daha az yerleşim alanına ihtiyaç duyarlar. Dolayısıyla birim alanda barındırılabilecek hayvan sayısı daha fazla olmaktadır. Şüphesiz bu ekonomik bir avantajdır.

Hiç yorum yok: