Edo, (haliç kapısı).
Japonya'nın bugünkü başkenti Tokyo'nun eski adıdır. 1603 yılında Edo Bakufu olarak adlandırılan askerî diktatörlük rejimi ilân edilene kadar imparatorun karargâhı ve politik başkenti Kyoto şehriydi. Yeni rejimin kabul edilmesi ile hızla gelimesinden dolayı politik başkent gayriresmî olarak Edo oldu, artık Japon siyasetinin kalbi Edo'da atıyordu. 1547'de kimsenin adını bile bilmediği bir balıkçı köyü iken 1721 yılında 1.000.000'luk nüfusu ile büyüme hızı konusunda hem Paris'i hem de Londra'yı geride bırakmış ve dünyanın en büyük şehirlerinden biri olmuştur. Edo büyümeye başladığı andan itibaren okuryazarlık %60 artmış tüm dünyadaki oranları geçmiştir. Kurulduğu zamandan itibaren birçok deprem ve yangın ile karşı karşıya kalmıştır. Edo'nun tarihindeki 100 büyük yangından en ciddisi 100.000 kişinin hayatını kaybettiği Meireki no Taika'dır. (1657) Edo bunların dışında hemen her 25 yılda bir volkanik felâketler, savaşlar ve tsunamiler tarafından birçok kez yıkıma uğramıştır. 1868 yılına gelindiğinde Edo'nun ismi Doğu Başkent olarak değiştirildi. İmparatorluk merkezi Tokyo'ya taşındı. Tokyo zaman içinde hızla gelişerek bugünkü hâlini aldı.
Japonya'nın başkenti doğunun başkenti anlamında bir liman şehri olan Tokyo' nun eski adı Edo' dur. Yüzölçümü 600 km² olup, 35 milyon nüfuslu megapol bir bölge olan Tokyo dünyanın en büyük 2. kenti olup Honşu Adasının orta kesiminde, Sumida Nehrinin ağzında yer alır. Şehrin merkezinde İmparatorluk Sarayı yer alır. Şehrin önemli ve bilinen semtleri Maranouçi, Kanda, Kasumigaseki ve dünyaca meşhur bir alışveriş merkezi olan Ginza semtidir. Japonya'nın başlıca ibadet merkezi olan Meici Tapınağı bir milli abide olarak kabul edilir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder