Anat,
Mısır'da savaşçı bir tanrıça. Kökeni Mezopotamya Uygarlıklarına kadar dayanır. Mısırlılar onu Mezopotamya'daki tanrıça Baal' le özdeleştirmişlerdir. Mezopotamya' da ayrıca Anath adını da kullanmıştır.
Ugarit, İbrani, Akkad ve Mısır kaynaklarında anılan bir tanrıça. İlahlar listesinde da-na-tu şeklinde anılıp, anatu biçiminde seslendirilmiştir. 'Anat', 'Anatu', 'Anath' ya da 'Anata' olarak da geçmektedir. İbranice' de genellikle 'anath' biçiminde anılırken, Akkadlar 'anta' ya da 'antu' biçiminde anmaktalar. Mısır' da ise 'anant', 'anit', 'anti' ve 'antit' gibi formları bulunmaktadır. Tanrıların anası olarak anılır. Doğurdanlık, cinsel aşk, avlanma ve savaş için anılan bir büyük tanrıça.
II.Ramses döneminde prestiji en üst seviyeye çıkmış, zamanla nil kıyılarında ve yahu (yahweh) tapınağında tapınılan iki tanrıçadan biri haline gelmiş. Lübnan, Suriye, Mısır ve Filistin' de anat' a tapınma hristiyanlığın hemen öncesine kadar uzanıyor.
Genellikle çıplak olarak ve abartılı cinsel organlarla tarif edilmekte. Bazı tasvirlerinde ok ve yay ile gösterilmekte ve onun kutsal hayvanı aslan da bulunmakta. Bazen de bir mızrak ve kalkanla da tasvir edildiği de görülmektedir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder