İkiztepe tümülüsü, Lidya (Karun) Hazineleri Uşak ili Güre yakınlarındaki Toptepe tümülüsünü 1965, İkiztepe tümülüsünü 1966 ve Aktepe I tümülüsünü 1968 yılında gizlice kazan eski eser kaçakçılarının 1970 yılında ABD'deki Metropolitan Sanat Müzesi'ne sattıkları eserlerdir. Bu eserler, M.Ö. VI. yüzyıl Lidya sanatının en güzel örnekleridir. Kültür Bakanlığı'nca verilen uzun bir hukuk savaşından sonra 1993 yılında Türkiye'ye geri gönderilmiştir. (Uşak Müzesi) Meryem Ana Kilisesi Gymnsasium Limanının kuzeyine bakan bina bir kiliseye dönüştürülmüştü ve M.S. 313 yılında Hıristiyanlığı remi bir dine dönüştüren İmparator Konstantin Meryem Ananın anısına kiliseye onun ismini verdi. İlk bazilikanın uzunluğu 260 m. idi ve kiliseye dönüştürülmüştü. Önceleri bu bina Deigma adıyla anılan bir çeşit bankaydı. M.S. 431 yılında 200 Piskopostan oluşan 111 genel kurul ilk defa bu binada toplandı ve Hıristiyanlığın doğuşuyla ilgili bir bildiri ilan ettiler. Onlara göre Meryem Ana Tanrının anasıydı. Papa 6. Paul önünde dua etmiştir.
Yandaki resimde Lidya "Karun" Hazinesi Güneş Kursu Biçimli Gerdanlık gösterilmektedir.Genel kanının aksine, “Karun Hazinesi” olarak adlandırılan bu eserler, bir tek tümülüsten çıkmamıştı. 1965-68 yılları arasında kaçak olarak kazılan Uşak'ın Güre ilçesinde Toptepe, İkiztepe, Haylaztepe ve Aktepe ile Manisa'nın Kırkağaç ilçesi, Harta Mevkii'ndeki bir başka tümülüsten çıkan buluntuların tümünü kapsıyordu. İlginç olan taraf ise hemen hemen tüm buluntuların MÖ 6. yüzyıla tarihlenmesi idi. Bu yüzyılda Lidya sanatı, Doğu Yunan ile İran Akamenid uygarlıklarının etkisi altında, fakat kendine özgü farklı bir üslup geliştirmişti. Arkeologlar tarafından daha sonra yapılan incelemelerde, bu tümülüslerin, Kroisos dönemine ait kraliyet ailesi, yönetici veya komutanlarına, ya da o yıllarda Anadolu'yu istila edip Lidya Krallığı'na son veren Pers satraplarına ait olabileceği kanısı uyanmıştı.
Yandaki resimde Lidya "Karun" Hazinesi Güneş Kursu Biçimli Gerdanlık gösterilmektedir.Genel kanının aksine, “Karun Hazinesi” olarak adlandırılan bu eserler, bir tek tümülüsten çıkmamıştı. 1965-68 yılları arasında kaçak olarak kazılan Uşak'ın Güre ilçesinde Toptepe, İkiztepe, Haylaztepe ve Aktepe ile Manisa'nın Kırkağaç ilçesi, Harta Mevkii'ndeki bir başka tümülüsten çıkan buluntuların tümünü kapsıyordu. İlginç olan taraf ise hemen hemen tüm buluntuların MÖ 6. yüzyıla tarihlenmesi idi. Bu yüzyılda Lidya sanatı, Doğu Yunan ile İran Akamenid uygarlıklarının etkisi altında, fakat kendine özgü farklı bir üslup geliştirmişti. Arkeologlar tarafından daha sonra yapılan incelemelerde, bu tümülüslerin, Kroisos dönemine ait kraliyet ailesi, yönetici veya komutanlarına, ya da o yıllarda Anadolu'yu istila edip Lidya Krallığı'na son veren Pers satraplarına ait olabileceği kanısı uyanmıştı. 
Uşak ili M.Ö 4000 yıllarından itibaren yerleşim bölgesi olarak kullanıldığı anlaşılmaktadır. Hitit Krallığı egemenliğinde bulunan bölge, M.Ö. 2500’lerde Luvi istilasına uğramış, Hitit Krallığı dağıldıktan sonra, M.Ö. 1000 yıllarında Ege göçleri ile boğazlardan gelen Frigyalıların egemenliğine girmiştir. M.Ö. 7.yüzyıllarda Lidyalılar ile Frigyalılar arasında paylaşılmıştır. Dünyada ilk kez parayı kullanan Lidyalılar,Uşak’ın batısında hakimiyet sürmüşlerdir. Lidyalılar zamanında Ege bölgesini yakın doğuya bağlayan tarihi “Kral Yolu” Uşak’tan geçmiştir. M.Ö. 6.yüzyılda bütün Anadolu Pers İmparatorluğuna bağlanmıştır.M.Ö. 4.yüzyılda Büyük İskender’in Pers İmparatorluğunu yıkmasıyla bölge önce Makedonya Devleti daha sonra Bergama Krallığı ve M.Ö.2.yüzyılda Roma İmparatorluğu, M.S.395 yılında Roma İmparatorluğunun ikiye ayrılmasıyla 700 yıl boyunca Bizans hakimiyetinde kalmıştır.
1071 Malazgirt Zaferinden sonra, Anadolu’nun fethi ile görevlendirilen 1.Süleyman Şah, Uşak’ı Selçuklu Devletine katmıştır.Selçukluların dağılmasından sonra ki beylikler döneminde Germiyanoğulları bölgede hakimiyet sürmüş, 1391 yılında Yıldırım Beyazıt tarafından Osmanoğullarına katılmıştır. Fetret devri boyunca Karamanlılar elinde kalmış,1414’ de tekrar Germiyanoğullarına geçmiş, 1429 ‘da Osmanlı Devletine katılmıştır. Uşak’ın İstiklal savaşımızda önemli bir yeri vardır. Yunan Orduları Komutanı General Trikopis merkez Göğem Köyünde esir alınmıştır. 1 Eylül 1922 ‘de Uşak işgalinden kurtulmuş , 2 Eylül 1922 ‘de Atatürk ve İnönü şehre gelerek karargah kurmuşlar, Trikopis’in kılıcını bugün Atatürk ve Etnografya Müzesi olan evde teslim almışlardır.
Uşak ili, Ege Bölgesinin İçbatı Anadolu bölümünde, Murat Dağı, Bulkaz Dağı ve Ahır Dağları ile çevrilidir. Osmanlı devrinde Hüdavendigar(Bursa) Vilayetinin Kütahya Sancağına bağlı bir kaza olan Uşak, 20 Nisan 1924 tarihli 491 Sayılı Teşkilat-i Esasiye Kanunu ile yapılan idari düzenlemede yine Kütahya Vilayetinin bir kazası olarak kaldı. Türkiye Cumhuriyetinin yeni idari yapısı içinde Banaz, Sivaslı, Karahallı ve Ulubey Nahiyeleri, Uşak Kazasına bağlandı. 9 Temmuz l 953 tarih ve 6129 Sayılı kanunla vilayet haline getirilen Uşak'a . Manisa ilinden Eşme ilçesi bağlandı. Nahiyeler ilçe statüsüne getirildi. İl toprakları yer altı kaynakları yönünden zengindir. Banaz’da asbest, civa, kaolin ve manganez, Eşme’de uranyum, Sivaslı’da asbest, Ulubey’de zımpara taşı yatakları bulunmaktadır. Ayrıca maden suları da değerlendirilmektedir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder