Mau Mau,Mau Mau isyanı ya da Mau Mau direnişi, 1952 ve 1960 yılları arasında Kenyalı direnişçilerin Britanya sömürgeci yönetimine karşı sürdürdüğü ayaklanma. İsyan askeri açıdan başarısız olmasına rağmen Kenya'nın bağımsızlık sürecini hızlandırdı.
Direnişçiler kendilerini Muingi ("Hareket"), Muigwithania ("Anlaşma"), Muma wa Uiguano ("Birlik Yemini") veya Kikuyu Central Association (KCA) (Kikuyu Merkezi Topluluğu) olarak adlandırıyorlardı. Britanya taraftarı kaynaklara göre isyanda ölen sivil Kenyalıların sayısı 11.503 cıvarındadır. Fakat diğer kaynaklarda gerçek sayının 20.000'i aştığı tahmin edilmektedir.
Ulusal, bölgesel ve küresel durumu bağlamında Kenyalıların krizini anlamak için 1963 yılındaki bağımsızlıktan sonra oluşturulan rejimi analiz etmek gerekir. İngiltere'nin ülkeden çekilişi; 1952 -1960' ın kolonyalizm karşıtı Mau Mau ayaklanmasının yeni devletin politikaları ile çatışabileceği ve ülkeyi daha derin bir şiddete sürükleyebileceği ile ilgili dikkate değer bir korkunun ortasında gerçekleşti. Böyle bir şey olmadı. Kısmen gücü ele geçirdikten sonra radikal milliyetçilikten muhafazakâr burjuva politikalarına dönen ulusal hareketin lideri Jomo Kenyatta' nın başkanlığa yükselmesinden dolayı korkulan şey gerçekleşmedi. Kenyatta bir Kikuyu' ydu (veya Gikuyu) ve Mau Mau hareketi büyük oranda bir Kikuyu fenomeniydi (vahşi bir kampanyada kolonyalist güçler tarafından öldürülen 12,000 isyancı veya "şüpheli" Kikuyu'ydu). Bu durum, yanlış bir şekilde İngilizlerin, Kenyatta'nın Mau Mau' nun lideri olduğu sonucuna varmalarına neden oldu. Fakat öyle veya böyle devlet başkanı olduğunda fiili olarak bir tek parti devletinde Kenya Afrikalı Ulusal Birliği (Kanu) başkanı, Kenyatta aşırı kabileci politikalar benimsedi ve tercihen Kikuyu ve Embu, Meru gibi akraba kabilelerin üyelerini yeni "Kenyalı" burjuvalar olarak etrafına topladı. 1978'de öldüğünde ülkenin zenginliğinin ve gücün çoğu, bu üç kabilenin oluşturduğu organizasyonun ellerindeydi: Gikuyu-Embu-Meru Birliği (GEMA).
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder