İlk resmi eczaneler 780 yılında, Halife Mansur’ un zamanında kuruldu. 860’ da ilk resmî ilaç rehberi olarak bilinen Arapça Akrabadin hazırlatılmıştır. Ebu Bekr Razi (854-932) ilaç imalinde tabii arsenik, demir ve bakır sülfürlerini kullanarak kimya ilmini ilk defa tıbbın hizmetine sunmuştur.
Grekçe küçük eser, kitapçık anlamına gelen graphidion sözcüğü süryaniceye graphazin, bu dilden arapçaya krabazin, akrabazin ve türkçeye de akrabadin, krabadin biçiminde girmiştir.
İlaç, teşhis, hastalıklara karşı korunma, tedavi veya hastalıkları teskin etmek amacıyla, canlılara muhtelif yollardan verilen, yaşayan varlıklar tarafından alındığında bir veya daha fazla fonksiyona etki eden doğal, veya kimyevi ( kimyasal) maddelere verilen isim.
Bilinen eldeki en eski bilgilere göre; Hippokrates, haşhaştan elde edilen afyonun ağrı giderici, yatıştırıcı ve uyku verici bir madde olarak kullanıldığıdır. İlaç iki kısımdan meydana gelir:
Etkin madde (drog): Canlıda fizyolojik etki gösteren bir veya birkaç kimyasal madde karışımıdır.
Taşıyıcı (sıvağ): Etkin maddenin hasta tarafından kolay alınabilmesi veya iyi doze edilebilmesi için katılan fizyolojik etkisi olmayan kimyasal maddelerdir ( glukoz, parafin, gliserin gibi).
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder