İlkçağda birçok Ortadoğu toplumunda tapınılan Tanrı ...

Baal,

Baal, Astarti (İştar), Astare, Marduk, Tammuz, Yıldız (Türkçe).

Eski Ortadoğu halklarının bereket tanrısıdır.
İbranice Baal,
Akkadca Belum, Ugarit,
Finike, Balum, Bal,
Aramca Belu,
Latince Belus, 

Baal Babil'in baş tanrısı haline gelen Marduk' un bir diğer adıdır. Babil krallarından bazıları kendileri de bir tanrı olarak görülürler ve tanrılarının adlarını taşırlardı. Marduk adının Babil' in kurucusu olarak gösterilen Nimrod' dan geldiği düşünülür. Marduk ve Nimrod sözcüklerinin içeriğinde isyan etme anlamları bulunur. Baal sözcüğü efendi, sahip, koca anlamlarını taşır. Baal için aynı zamanda Tammuz' da denir. Fırtına tanrısı olan Baal bitkilere yaşam veren yağmuru yağdırdığı için aynı zamanda bir bereket tanrısıdır. Baal aynı zamanda Tammuz adıyla güneş tanrısıdır. Baal, Tammuz ve Astarti bir üçlüğü oluşturarak, üçü birden Marduk farklı görünümlerini oluştururlar. Fırtına ve yağmur tanrısı olan Baal verimlilik tanrısı olarak görülür yaygın bir biçimde tapınılan bir tanrıdır. Eski Ortadoğu bölgesinin ve Kartacalıların baş tanrısı. Uğruna insan (özellikle küçük çocuklar) kurban edilir.

Güneş çemberinin içinde üstte bulunan tek köşesiyle duran İştar yıldızı (pentagram) sözkonusu olduğunda, barış ve iyilik sözcükleri saklı anlamlarıyla tam tersi savaş ve kötülük anlamlarını taşırlar. Bu şekilde İştar yıldızının düz ya da ters duran şekilleri bir fark olmaksızın aynı anlama gelerek, bütün anlamlar (açık ya da gizli olsun) acıya, kötülüğe ve kan dökmeye yönelik amacı simgelerler.