Soren Aabye Kierkegaard, 1813-1855 yılları arasında yaşamış olup, varoluşçu felsefenin öncüsü olarak tanınan Danimarka' lı filozof ve Teolog. Varoluşçuluğun öncülerinden sayılır. Varoluşçu felsefe bir bakıma her varoluşçu filozofta kendine özgü bir nitelik kazanarak ayrıca tanımlanır, ancak bilinen genel nitelikleri ve felsefi özgüllüğü açısından varoluşçuluğun kurucu isimlerinin başında Kierkegaard sayılmaktadır.
İnsan için önemli olanın kişiliğin geliştirilmesi olduğunu savunurken, insan varoluşunu, varoluş halini betimleyip, insanın ne olduğuyla ne olması gerektiği arasında bir ayrım yapar. Ona göre, İnsanın yaşamında İnsanın özünden varoluşuna doğru bir hareket vardır. Hıristiyan dininde bu harekete ilişkin geleneksel açıklama günah kavramından oluşur. Kierkegaarda göre de, İnsanın özü Tanrı’yla, sonsuz olan yüce varlıkla ilişkiyi gerektirir. İnsanın varoluş hali, onun özünden uzaklaşmasının, yani Tanrı’ ya yabancılaşmasının bir sonucudur. Bundan dolayı, İnsanın bu dünyadaki yaşamı, korkuyla, yılgınlıkla ve İnsanın sonluluğundan duyduğu sıkıntıyla doludur. Bir İnsanın eylemleri, onu Tanrı’ dan dahada uzaklaştırırsa, onun yabancılaşması ve umutsuzluğu daha da artar.
Akıl yoluyla kanıtlanabilecek ahlâki bir sistem ya da din olamayacağını, ahlak ya da din içinde, bize belli bir biçimde yaşamamız gerektiğini gösterecek, hiçbir rasyonel kanıt olmadığını savunan Kierkegaard, dini ya da ahlâki doğrularla ilgili kesinliğin, insan varlıklarında söz konusu olan kesinsizlik öğesini ortadan kaldırırken, özgürlüğü de yok edeceğini öne sürer.
Temel eserleri:
Enten -Eller [Ya/Ya Da],
Forfrens DagBog [Baştan Çıkarıcının Güncesi],
Frygt og Baeven [Korku ve Titreme],
Sygdommen Til Döden [Umutsuzluk Üzerine İnceleme].
Evliliğin Estetik Geçerliliği,
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder