Nurullah Ataç' ın, dil yanlışlarını işlediği yazılarında kullandığı takma ad...

Nurullah Ataç çeşitli gazete ve dergilerdeki yazılarını aşağıdaki takma adlarıyla yazmıştır; 

Sabiha Yağızlar, 

Alkan, 

Ahfeş, 

Süha Kavafoğlu, 

Ali Gümrükçü

Nurullah Ataç,(1898-1957),

23 Ağustos 1898'da Hammer' in Osmanlı Tarihi isimli kitabı Türkçe'ye çeviren Mehmet Ata Bey'in oğlu olarak İstanbul'da doğdu.Galatasaray Lisesi'nden sonra İsviçre'de okudu. Babasının ölümünün ardından 1919'da İstanbul'a döndü. 1922 yılına kadar İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi'ne devam etti fakat tamamlayamadı. Fransızca öğretmenliği ve mütercimlik yaptı. 1945'den sonra Cumhurbaşkanlığı çevirmeni olarak görev yaptı. 1926 yılında Leman Ataç ile evlendi. Bu evlilikten , daha sonra babasının hayatından kesitleri anlattığı kitabı "Babam Nurullah Ataç"'ın yazarı Meral Ataç Tolluoğlu 1926'da doğar.

TDK yayın kolu başkanı oldu. İlk şiirleri Dergah' ta yayımlandı. Fransız, Latin ve Rus klasiklerinden çeviriler yaptı. Gazete ve dergilerde eleştiri ve deneme türünde yazılar yazdı. Eleştiri yazılarıyla Türk edebiyatında izlenimci eleştirinin ilk örneklerini verdi. Akşam'da tiyatro eleştirmenliği, Hakimiyeti Milliye, Ulus, Milliyet, Tan, Posta, Cumhuriyet, Son Havadis, Dünya gazetelerinde eleştiri yazıları çıktı. Denemeleri Türk Dili, Varlık, Yedigün, Ülkü, Seçilmiş Hikayeler dergilerindedir.Yazılarında yabancı sözcükler kullanmadı. Hatta belli bir dönemden sonraki yazılarında “ve” bağlacını dahi, bu bağlaç Arapça orijinli olduğu için kullanmadı.

Eserleri;

Günlerin Getirdiği (1947) ,

Karalama Defteri-Sözden Söze (1952),

Ararken-Diyelim (1954) 

Söz Arasında (1957) 

Okuruma Mektuplar (1958) 

Günce (1960) 

Prospero ile Caliban (1961) 

Söyleşiler (1962) 

Günce 1-2 (1972)